αμαγάριστος

-η, -ο

1. αυτός που δεν μαγαρίστηκε, δεν λερώθηκε με κοπριά ή άλλες ακαθαρσίες, ο καθαρός

2. ο ηθικά άσπιλος, αμόλυντος

3. αυτός που δεν τόν έκλεψαν «κανένας μουσαφίρης δεν μάς άφησε αμαγάριστους»

4. αυτός που δεν κατέλυσε θρησκευτική νηστεία

5. αυτός που δεν έφαγε ακάθαρτη τροή.

[ΕΤΥΜΟΛ. < στερητ. α- + μαγαριστός < μαγαρίζω].